Z wielką mocą wiąże się wielka odpowiedzialność!|With great power comes great responsibility!

Gdzie się nie obejrzysz możesz usłyszeć, że nadrzędnym i jednocześnie ostatecznym celem treningu sztuk walki jest zdobycie mistycznego, czarnego pasa.

Otóż nie.

Powiem Ci teraz coś czego prawdopodobnie nikt Ci nigdy nie powiedział:

Zdobycie czarnego pasa nie czyni Cię nieśmiertelnym wojownikiem.
Nic z tych rzeczy.
Czasem wręcz czyni Cię dupkiem. Idiotą, który na każdym kroku będzie czuł potrzebę pokazywania swojej domniemanej wspaniałości, prezentowania siły i umiejętności nabytych w toku treningu.

Oglądaliście kiedyś Spider-Mana?

Z pewnością jest to jeden z popularniejszych dzieł Marvela (tak jestem fanką!) i choć nie jest wypełniony po brzegi głębią, i sensem życia, to znalazło się w nim zdanie, które jest po prostu mądre, i może dać do myślenia. Mianowicie w jednej ze scen wujek Spider-Mana – Ben Parker, wypowiada słowa:

Z wielką mocą wiąże się wielka odpowiedzialność.

I ma gość sporo racji. Ta, na pozór wydumana, mądrość życiowa miała przestrzec przed używaniem swoich super mocy do niecnych celów. Tytułowemu człowiekowi-pająkowi się udało.
Przemyślał, zrozumiał i wcielił w życie.

Jednak chyba tylko on.
Nie zliczę ile razy widziałam uliczne popisy ludzi, którzy uważają się za bogów MMA. Nie jestem w stanie podać liczby ludzi, którzy prowokują głupie sytuacje tylko po to, by móc zaprezentować, że potrafią spuścić łomot.
Mam wrażenie, że jesteśmy świadkami powstawania czegoś, co można już określić mianem „kultury wpier*olu”. Przemoc, emanowanie agresją staje się nową modą, a nagrywanie i udostępnianie filmików, które prezentują to zjawisko jest uważane za coś cool.

Dokąd zmierzamy? Czy to jest właśnie to, czego chcemy uczyć nasze dzieci?
Czy idziemy na trening po to, żeby znać tysiąc sposobów na zrobienie komuś krzywdy?

Nie tak wychowali mnie moi sensei. Miałam ogromne szczęście trafić na świetnych trenerów, którzy kładli zawsze nacisk na dyscyplinę, pokorę, szacunek do siebie i innych. Zarówno ludzi, jak i zwierząt.

Sztuki walki były i powinny być wykorzystywane do samoobrony. Jednak oszołomów nie brakuje.
I choć mam wrażenie, że niektórzy swoje dyplomy trenerskie znaleźli w paczce chipsów, to często wina leży po stronie rodziców dziecka. Tych, którzy nie wpoili właściwych zasad, ignorowali oznaki rodzącej się w dziecku agresji, ponieważ (najczęściej) byli zbyt zajęci pracą czy telefonem komórkowym, by spędzać czas ze swoimi dziećmi.

Postawmy sprawę jasno:

1. Rodzic jest po to, by wprowadzić swoje dziecko w świat, dać mu ważne wskazówki, nauczyć jak być dobrym, odpowiedzialnym człowiekiem.
2. Trener jest po to, by pokazać swoim przykładem, że sztuki walki to nie zabawka, którą można wymachiwać innym tuż przed nosem, a już szczególnie nie po to, by walić nią kogoś w twarz.
3. Umiejętności są po to, by z nich korzystać w mądry i odpowiedzialny sposób.

Bądźmy dobrymi rodzicami i trenerami. Ale przede wszystkim bądźmy dobrymi ludźmi!

_____________________________________________________

Everywhere you look, you can hear that the overriding and ultimate goal of martial arts training is to win the mystical black belt.

Well no.

Now let me tell you something that nobody has ever told you:

Earning a black belt does not make you an immortal fighter.
None of these things.
Sometimes it even makes you an asshole. An idiot who at every step will feel the need to show his supposed greatness, to present the strength and skills acquired in the course of training.

Have you ever watched Spider-Man?

It is certainly one of the most popular Marvel works (yes, I am a fan!) And while it is not filled to the brim with depth and meaning in life, it has a sentence that is simply wise and can make you think. Namely, in one of the scenes of Spider-Man’s uncle – Ben Parker, he utters the words:

With great power comes great responsibility.

And he is quite right. This seemingly imaginary wisdom was to warn against using your super powers for evil purposes. The title spider man made it.
He thought, understood and put it into practice.

But probably only him.
I do not count how many times I have seen street performances of people who consider themselves MMA gods. I can’t give you the number of people who provoke stupid situations just to be able to demonstrate that they can beat themselves up.
I have the impression that we are witnessing the emergence of what can already be described as „wpier * olu culture”. Violence, emanating aggression is becoming a new fashion, and recording and sharing videos that show this phenomenon is considered something cool.

Where are we heading? Is this what we want to teach our children?
Do we go to training to know a thousand ways to hurt someone?

That’s not how my sensei raised me. I was very lucky to find great coaches who always emphasized discipline, humility, respect for oneself and others. Both humans and animals.

Martial arts were and should be used for self-defense. However, there is no shortage of bewilders.
And although I have the impression that some of their coaching diplomas were found in a packet of chips, the child’s parents are often to blame. Those who did not instill the right rules ignored the signs of aggression in the child because they were (most often) too busy with work or cell phones to spend time with their children.

Let’s be clear:

1. Parents are here to introduce their children to the world, give them important tips and teach them how to be a good, responsible person.
2. The trainer is there to show by his example that martial arts is not a toy that can be waved right in front of others’ noses, and especially not to punch someone in the face.
3. Skills are there to be used wisely and responsibly.

Let’s be good parents and coaches. But above all, let’s be good people!