psychologia sportu
-
Jak stać się mistrzem judo w 10 sekund?|How to become a judo champion in 10 seconds?
Dzisiejszy świat nieustannie pędzi. Żyjemy w biegu. W biegu śpimy, jemy, przetwarzamy informacje i również tak chcielibyśmy je przyswajać. Today's world is constantly rushing. We live on the run. While running, we sleep, eat, process information and that's how we would like to absorb it.
-
Senpai czy raczej chuligan?|Senpai or rather a hooligan?
Kłaniasz się wchodząc na salę treningową. Ale bezczelnie wpychasz się do kolejki w sklepie. Mówisz: „budo uczy mnie pokory”. A na pierwszej randce mówisz „mam czarny pas”. Trenujesz ciężko na sali. Ale w domu się nie ruszysz żeby pomóc mamie. Widujesz swojego trenera kilka razy w tygodniu. Ale do dziadków nie zadzwonisz żeby spytać „co słychać”.
-
5 dowodów na to, że Twój trener jest najlepszy|5 proofs your trainer is the best
Ale… jak to tylko pięć? No cóż, są ich setki. To jasne. Ale jest 5 najważniejszych, bezsprzecznych i absolutnie poważnych powodów, dla których nisko się kłaniasz i mówisz „oss Sensei”. Choć to byłoby zbyt długim tytułem dla tego artykułu.
-
Dwie strony medalu czyli o uke i tori słów kilka|Two sides of the coin – a few words about uke and tori
Tori i uke. Dwa cudowne słowa, które poznajemy już na początkowym etapie treningu. Jednak czy wiemy co dokładnie oznaczają?
-
Fizjoterapia? Nie dla idiotów!|Physiotherapy? Not for idiots!
Słyszeliście kiedyś slogan „sport to zdrowie”? Ludzkie ciało stworzone jest do niesamowitych wyczynów. Przekonuję się o tym codziennie. Prawidłowo użytkowane pozwoli cieszyć się pełną sprawnością. Nieprawidłowe zaś może sprawić, że nagle zrozumiecie słowa „przez sport do kalectwa”.
-
Gdy jeden naucza, uczy się dwóch|When one teaches, two are studying
Jest coś co mnie bardzo irytuje i sprawia, że tracę wiarę w ludzi: Źli nauczyciele. Nie cierpię ich. I nie mogę zdzierżyć gdy obserwuję.
-
Z wielką mocą wiąże się wielka odpowiedzialność!|With great power comes great responsibility!
Gdzie się nie obejrzysz możesz usłyszeć, że nadrzędnym i jednocześnie ostatecznym celem treningu sztuk walki jest zdobycie mistycznego, czarnego pasa. Otóż nie.
-
Mój drogi Rodzicu, (czasem) robisz to źle!|My dear Parent, (sometimes) you are doing it wrong!
Kochany Rodzicu adepta sztuk walki! Wyobraź sobie taką sytuację: Przez lata woziłeś swoje dziecko na treningi. Wydawałeś mnóstwo pieniędzy na starty w zawodach, nowe keikogi, ochraniacze. Spędzałeś wiele godzin na bezlitosnym popychaniu swojego dziecka do przekraczania jego granic. Aż pewnego dnia… Odchodzi.
